Dani over het inventariseren van de kerk van Vlierbeek

Dani Vandepoel (71 jaar) heeft lang in Leuven gewoond, maar woont nu in Linden. Ze is archeologe van opleiding en volgde meteen na haar studies ook de cursus van stadsgids. Ondertussen werkt ze actief mee in Vlierbeek.

21 augustus 2024

Dani: Sinds 1977 ben ik al stadsgids van Leuven en ik doe ook rondleidingen als erfgoedgids voor KU Leuven om de rijke maar niet publiek toegankelijke universitaire collecties te ontsluiten. Ik gids vooral in het Nederlands en Engels. Sinds 1 juni 2018 ben ik op pensioen na een carrière bij UZ Leuven en de Faculteit Economie en Bedrijfskunde.
Mijn interesse in kunst en cultuur is altijd heel groot geweest en ik besloot daarom om me voor het academiejaar 2018-2019 in te schrijven aan de KU Leuven met een eigen studieprogramma. Ik volgde vakken als iconografie, middeleeuwse geschiedenis, Barok, Renaissance en toegepaste kunsten, … heel veel vakken uit de opleiding kunstgeschiedenis met als doel om mijn kennis te updaten en om mijn gidsennota’s vanuit kritische hoek te bekijken, zodat ik op niveau kan blijven rondleiden.

Ook in 2018 ben je meer en meer betrokken geraakt bij de abdij van Vlierbeek?

Dani: Ja, ik woon daar natuurlijk dichtbij en dat is handig om in de toekomst ook dichter bij huis te gidsen. Ik sloot mij aan bij de Heemkundige Kring van Vlierbeek en werk nu bijvoorbeeld mee aan het feestjaar van 900 jaar abdij Vlierbeek. Ik was proeflezer voor het boek rond deze 900-jarige geschiedenis en werk mee aan de beeldredactie voor het Vlierbeekboek, dat in januari 2025 verschijnt. Dat is echt een serieuze klus.

Als bezige bij zette jij ook mee je schouders onder de inventarisatie van de kerkobjecten in Vlierbeek. Hoe verliep dat?

Dani: In december 2022 kwam via de voorzitter van de heemkundige kring en via de Erfgoedcel ter sprake dat Vlierbeek de laatste Leuvense kerk zou zijn in het inventarisatieproject van de Leuvense kerken. En de vraag kwam hoe we ons daarvoor zouden kunnen organiseren. We vormden twee teams van drie personen met elk een taak: één iemand focuste zich op het noteren, een andere op het meten van de objecten en het in scène zetten voor de foto en de derde vrijwilliger maakte de foto’s van de stukken.

Het was wat zoeken in het begin, zeker naar de juiste terminologie, en sommigen onder ons hadden het werk onderschat. Maar we werkten goed samen en zijn er het plezier en nut van blijven inzien.
- Dani
Mia, Dani en Bregt
Mia, Dani en Bregt (foto: Jan Crab)

Het andere groepje viel wat stil, maar mijn groepje met Bregt Henkens en Mia Van Cleynenbreugel, bleef tweemaal per week samenkomen. We werkten goed samen. Eerst noteerde ik nog manueel, en voerde nadien in het erfgoedregister, maar dat was dubbel werk. Dus na een tijd nam ik mijn laptop mee naar de site en voerde ik meteen de gegevens in de databank in. En nu staat alles klaar.

Over hoeveel stukken gaat het?

Dani: In totaal gaat het momenteel over 249 fiches over evenveel objecten. We hebben hier in totaal 24 halve dagen, tussen de 2 à 3 uur aan gespendeerd. We gingen altijd ter plaatse in de kerk voor de objecten daar. Ook alles in de sacristie en de pastorie (plekken en objecten die voor publiek niet zichtbaar zijn) hebben we allemaal opgemeten, beschreven en gefotografeerd.

Om goed te beschrijven, moet je ook goed (leren) kijken. Wij kunnen nu de erfgoedstukken nog in ons hoofd zien en zien ook de linken tussen de objecten.
- Dani
Bregt, Dani en Mia
Bregt, Dani en Mia (foto Jan Crab)

Het is een hele mix van objecten: van schilderijen, beelden, kelken, porselein, meubilair, gewaden, tot portretten, grafisch werk, landkaarten, vlaggen en de hoeksteen van de eerste pandgang.

Per object moesten we een checklist afwerken en voor alle objecten telkens de consistentie in het oog houden. We hebben er samen toch vooral veel pret aan beleefd. En zo hebben we ons steentje bijgedragen voor het nageslacht en voor het ontsluiten van deze religieuze erfgoedcollectie die nu online staat.

Wat vond je zelf het mooiste?

Dani: Het mooiste aan de kerk van de abdij van Vlierbeek is het gebouw op zich, een een parel van neoklassieke architectuur, het topwerk van de 18e-eeuwse architect Laurent-Benoît Dewez. Over hem komt er volgend jaar een bijzondere expo in Vlierbeek en ik zet mij in voor de coördinatie van de rondleidingen. Het is het totaal van de ruimtelijke volumes, het licht en het geluid van de kerk dat ik zo mooi vind. Het moet voor de paters van de abdij – ze hebben er helaas niet zo lang van kunnen profiteren- volgens mij fantastisch geweest zijn, want elk uur van de dag is de lichtinval in het koorgedeelte helemaal anders.

Wat wens je nog voor de toekomst?

Dani: Ik ben ook één van de trekkers (samen met Luc Rombouts en Hans Smeyers) van het nieuwe klokkenspel voor de abdij van Vlierbeek. Dat is echt een mooi project waar ik in geloof. Want ook de soundscape van de abdij vind ik belangrijk. Er zijn ondertussen al zeven kleine klokken (van de in totaal 16 klokken) gesponsord.
En daarnaast, zolang ik kan en de gezondheid het toelaat, blijf ik mij graag bezig houden en mijn kennis delen.

Levenslang leren en iets kunnen betekenen, dat is mijn ingesteldheid altijd geweest.
- Dani

Wie weet maak ik ooit nog mijn doctoraat rond het verzekeren van werelderfgoed verder af. En na de drukte van het feestjaar 2025 (600 jaar KU Leuven en 900 jaar Vlierbeek) maak ik graag ook meer tijd om naar de Ardennen te gaan. We hebben daar een huisje met een vakwerkschuur die we nu volgens oude technieken laten renoveren. Mijn liefde voor oud patrimonium en de schoonheid daarvan zal ik altijd blijven koesteren.

Benieuwd naar de inventaris van Vlierbeek? Op Erfgoedplus.be kan je de religieuze erfgoedobjecten van de abdij bekijken.

Meer weten over de abdij van Vlierbeek of over de nieuwe klokken? Neem een kijkje op de website.

Iets fout of onduidelijk op deze pagina? Meld het ons.